1. Πρόλογος
Η
σημασία του ανθρωπίνου δυναμικού και συνεπώς της στρατιωτικής θητείας, την
οποία είχε , έχει και θα έχει , αναφορικά με τη μαχητική ικανότητα και ισχύ των
Ενόπλων μας Δυνάμεων περικλείεται κατά τον πλέον λακωνικό και κλασικό τρόπο
στην φράση του Αθηναίου Στρατηγού Νικία, στη Σικελία» «Άνδρες
γαρ πόλις, και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί (Θουκυδίδης
Η-77). Τα νοήματα πολλά , με πρώτο ότι απαιτούνται οπωσδήποτε και τα μέσα
(τείχη και πλοία κυρίως τότε , πολύ περισσότερα σήμερα ) αλλά χωρίς την
κατάλληλη σε αριθμό και ποιότητα επάνδρωση που σημαίνει άνδρες εκπαιδευμένοι ,
ικανοί με τις απαραίτητες σωματικές και ηθικές δυνάμεις , τα προβλήματα και η
ήττα σε περίπτωση δοκιμασίας πιθανά. Ο χρόνος που ειπώθηκε δείχνει δύναμη ή
μήπως προβληματισμό και ελλοχεύουσα αδυναμία? Μην μας διαφεύγει ότι ειπώθηκε σε
περίοδο κάμψης και φθοράς των Αθηνών και για το λόγο αυτό απευκτέο για μας που
υπηρετήσαμε δια βίου τις ΕΔ να έρθουν η δοκιμασία , η φθορά , η ήττα για να
αντιληφθούμε του υπόψη λόγου το αληθές.